Het overgrote deel van onze gasten zijn gewoon ontzettend aardig. Na ons eerste jaar verbaasden we ons nog: na één seizoen Château des Edelins hadden we al meer sympathieke mensen ontmoet dan tijdens al onze werkjaren ervoor. Ligt misschien aan de vakantiestemming, waarin mensen zijn, als ze bij ons aankomen. Maar misschien toch ook een beetje aan onze sfeer...
In juli en augustus hebben we hier veel Nederlandse gezinnen met kinderen (tot een jaar of 12). Maar zeker ook altijd een paar stellen, in alle leeftijden. Des Edelins is heel ruim en met een tuin van 4 hectare, zit je elkaar nooit in de weg: oudere mensen hebben zelden 'last' van kleine kinderen - al blijft het natuurlijk een oud huis, met houten vloeren en deuren, waardoor er altijd wel een beetje 'gehorigheid' is. Naast Nederlanders zijn er regelmatig Fransen, Belgen, Zwitsers, Duitsers en Engelsen te gast maar ook exotischer: mensen uit Dubai, Zuid-Afrika, Amerika, Australië, Zuid-Amerika. En de kinderen, ongeacht leeftijd, taal of paspoort, spelen allemaal samen - mooi is dat.
Buiten het hoogseizoen is het aandeel Nederlanders - Fransen ongeveer gelijk, met daarbij een flinke handvol gasten van over de hele wereld. Voor ons is dat natuurlijk heel leuk, die diversiteit aan mensen. We zijn blij niet zo'n 'Nederlandse enclave' te zijn.
We hebben hier 5 kamers en 1 appartement en verwelkomen zo'n 15 personen max, per nacht. In de zomer zitten we altijd vol, dus meestal zijn er dan zo'n 3 of 4 gezinnen en 1 of 2 stellen. Sommige gezinnen hebben 2 kamers, anderen slapen met hun kinderen gezellig op 1 kamer of verblijven een week of meer in het kasteelappartement.
Het is hier groot genoeg om rustig met je eigen partner of gezin vakantie te vieren. Ik heb zelf nogal een hekel aan 'verplichte gezelligheid', dus je hoeft 's avonds niet bij elkaar aan te schuiven voor het diner. Maar het kan wel. En het blijkt erg leuk te zijn: veel mensen raken met elkaar in gesprek, bij een kop koffie in de keuken, tijdens een borrel op het terras, bij de schommel of het zwembad. En dan wordt er toch 's avonds met meerdere stellen of gezinnen aan een grote tafel gegeten. Of de kinderen eten eerst en de volwassenen iets later. Ongedwongen, is een woord dat nu bij mij opkomt. En als ik dit zo opschrijf, een dag voor Sinterklaas, dan krijg ik helemaal zin in ons zomerse volle huis.
