Chateau des Edelins

Chateau des Edelins
Chateau des Edelins

Gezond?! Hoe een vreemd initiatief moet leiden tot een fittere bevolkingsgroep...


De Auvergne, bekend om zijn kazen, linzen, goede koeien, heuvels, bergen, mooie vergezichten. Een bijna wild landschap, waar passend 'hartverwarmend' eten bij hoort. Dus hier kijken wij niet op een stukje boter meer of minder, een scheutje room, een plakje spek. En nog een keertje opscheppen, anders beledig je de gastvrouw.
Maar denk nou niet dat het hier gastronomisch een achterbleven gebied is. Ook niet-gastronomisch gebeurt hier overigens veel, er zijn leuke steden, universiteiten en allerhande bedrijvigheid - maar dit terzijde. Populair zijn ook hier de lokale producten, de seizoens- en vergeten-groenten, niet te vet, zonder-toevoegingen. Lekkere dingen die we nu lokaal en hip en bio noemen, maar die hier eigenlijk altijd de norm zijn geweest.

Dus waarom dan dit stukje? 
Omdat een buurman kwam klagen over het café-restaurant in het dorp. En dat is natuurlijk altijd sappig. In dat café brengt de bakker-uit-een-ander-dorp dagelijks het brood voor ons dorp. En ook croissants. En nou had buurman met een handvol andere buurmannen de gezellige gewoonte om iedere woensdagmorgen koffie en croissants te nemen in het café. En nou mocht dat opeens niet meer.
Meestal krijgt 'Europa' de schuld, als er verboden rond ons voedsel gelanceerd worden. Of we zeggen 'Brussel'. Of een actiegroep. Maar in dit geval was het gewoon de eigenaresse van het café: "slecht slecht, die croissants, nee, jullie krijgen ze niet meer, er zit maar rommel in en palmolie en nee, het moet afgelopen zijn met die slechte dingen, jullie worden dik en oud en zo kan het niet langer" (maar dan in het frans).
Gelukkig bakken wij zelf croissants, dus dit embargo raakt ons niet, maar onze buurmannen hadden nu niets bij de koffie. Want zo zakelijk dat de eigenaresse dan met een gezonde vervanging komt, zo zijn ze hier dan weer niet...
Dus na een woensdag met koffie en zonder croissants moest er toch een list verzonnen worden, want mevrouw was niet te vermurwen. Bij wijze van grap vroeg een van de heren of het de week erop dan 'pain aux raisins' (rozijnenbroodjes) konden zijn. En ondanks dat dit van dezelfde bakker komt, gemaakt met hetzelfde croissant-deeg, was het in orde. Er zitten immer rozijnen in, fruit, heel gezond dus, geen probleem. En nu eten onze franse buurmannen dus, een beetje vrouwelijk, pain aux raisins bij de woensdagochtendkoffie. Waarmee de plaatselijke bevolking beslist een stuk vitaler wordt...